به سوالات بچه ها درباره خودکشی چگونه پاسخ دهیم؟

به گزارش مجله تصویر و سرگرمی، یک روانشناس با هشدار به والدین نسبت به شناسایی علائم افسردگی در بچه ها و نوجوانان، اقدام به خودکشی در بچه ها و نوجوانان را یکی از عواقب افسردگی دانست و گفت: متاسفانه بسیاری از والدین درباره شرایط آشفته خانواده، روابط ناپایدار و مشاجره ها و درد و رنج خود با کودک و نوجوان صحبت می نمایند درحالی که کودک و نوجوان سنگ شکیبا والدین نیست و نباید با او درد و دل کرد.

به سوالات بچه ها درباره خودکشی چگونه پاسخ دهیم؟

شبنم طلوعی در گفت وگو با خبرنگاران، اظهار کرد: متاسفانه روح و روان بچه ها و نوجوانان با مشاهده شرایط آشفته خانواده، روابط ناپایدار والدین، بحث ها و زد و خوردهای والدین آزرده خاطر می شود، به طوری که در تمام مراحل زندگی خود بار این آزرده خاطری را به دوش می کشد.

به گفته این روانشناس شنیدن خاطرات، تجربیات و دردها و رنج های والدین برای کودک و نوجوان غیر قابل تحمل است و جز اضطراب برایش نتیجه ای نخواهد داشت. در میان گذاشتن موضوعاتی با کودک نظیر اینکه من بخاطر تو با پدرت زندگی می کنم، من به خاطر تو در این زندگی مانده ام و آن را تحمل می کنم و... او را دچار آشفتی و کابوس می نماید چراکه ظرفیت اندک او پذیرای این موضوعات نیست.

وی اضافه کرد: بعضی از والدین نگرانی کودک و نوجوان نسبت به پدر و مادرش را نشان از ادب و علاقه او به والدین می دانند درحالی که اگر کودک و یا نوجوان دائما نگران والدین خود است و با همین نگرانی درس می خواند و آن را در تمام فعالیت های خود به همراه دارد نشان دهنده فرزند خلف و صالح بودن او نیست بلکه از وجود یک اختلال در کودک و نوجوان خبر می دهد. به طور حتم او دچار آسیب شده است چراکه همواره با خود تکرار می نماید باید مراقب والدین و شرایط موجود در خانه باشد.

طلوعی با تاکید بر اینکه والدین باید هر گونه تهدید به خودکشی در بچه ها و نوجوانان را جدی بگیرند، به بیان علائم افسردگی به عنوان یکی از دلایل خودکشی پرداخت و گفت: اندوه، گریه مداوم، ناامیدی، کاهش انگیزه انجام فعالیت ها، خستگی مداوم، انزوای اجتماعی، احساس گناه، صحبت کردن و کوشش کردن برای ترک خانه، افکار و رفتال دال بر خودکشی و... از جمله علائم افسردگی است که می تواند منجر به خودکشی بچه ها و نوجوانان شود. در بعضی موارد نیز بچه ها و نوجوانانی که هیجان بسیار بالایی دارند و والدین این هیجانات را در آن ها تایید می نمایند بیشتر در کمین خود آسیب رسانی هستند.

وی معتقد است: زمانی که کودک وارد نوجوانی می شود به علت مواجهه با تغییرات جسمی، هورمونی، روانی، اجتماعی و... احتیاجمند توجه بیشتر است. یکی از مهم ترین این تغییرات هویت یابی است. بنابراین والدین باید تکنیک های فرزند پروری را به عنوان یکی از اصلی ترین آموزش ها بیاموزند و آن ها را از ابتدای تولد تا پایانی 18 و بعضا 21 سالگی فرزند خود به کار گیرند.

این روانشناس ادامه داد: صحبت از خودکشی با کودک و نوجوانی که دارای زندگی بی دغدغه و آرام است و علائم افسردگی را ندارد لازم نیست چراکه صحبت درباره خودکشی برای او عواقب منفی به همراه خواهد داشت. بنابراین بهتر است تا زمانی که کودک و نوجوان درباره خودکشی صحبت ننموده و سوالی دراین باره نپرسیده است والدین به او شرحی ندهند. همچنین در صورت سوال پرسیدن کودک و نوجوان اولین اقدام مراجعه به روانشناس است.

وی اضافه کرد: والدین، آموزگار و تمام کسانی که با کودک و نوجوان در ارتباط هستند باید آگاهی و اطلاعات خود را درباره خودکشی و افسردگی افزایش دهند تا در صورت مواجهه شدن با سوال بچه ها و نوجوانان بتوانند با آگاهی کامل پاسخ دهند چراکه که ارائه اطلاعات غلط به آن ها می تواند آسیب زننده و حتی تحریک نماینده باشد.

به گفته طلوعی، ارائه شرحات درباره خودکشی و افسردگی باید با توجه به شناختی بدست آمده از کودک و نوجوان انجام شود بنابراین اگر والدین می خواهند به کودک و نوجوان درباره مسائلی نظیر خودکشی، افسردگی، پرخاشگری شرح دهند باید نسبت به شخصیت و ویژگی های فردی آن ها آگاهی کامل داشته باشند و متناسب با آن ویژگی ها شرحاتی را ارائه دهند.

این روانشناس با اشاره به اینکه نشان دادن تصاویر مربوط به خودکشی می تواند در مواقعی منجر به افزایش خودکشی تقلیدی شود، اعلام کرد: اگر والدین متوجه شدند که کودک و نوجوان در رسانه ها، تلویزیون، فضای مجازی و... اخبار مربوط به خودکشی را مشاهده نموده و در جریان آن قرار گرفته است باید سکوت نمایند و منتظر باشند تا کودک و نوجوان خودش دراین باره با والدین صحبت کند و سوالاتی در این باره بپرسد. در چنین مواقعی ایجاد یک رابطه مثبت میان والدین و کودک و نوجوان که به تکنیک های فرزندپروری باز می شود معین می نماید کودک و نوجوان برای یافتن پاسخ سوالات خود به سراغ والدین می آیند و یا خیر؟.

وی اضافه کرد: والدین در چنین مواقعی باید با استفاده از گفتگوی انعکاسی به کودک و نوجوان فرصت دهند تا تمامی افکار، احساسات و سوالات خود را با آن ها مطرح کند. بدون قضاوت کردن، نصیحت کردن و مقایسه کردن تنها مستمع صحبت های کودک و نوجوان باشند و در فرصتی مناسب با افزایش آگاهی خود به سوالات فرزندشان پاسخ دهند.

طلوعی در پایان به والدین توصیه کرد: مهم ترین نکته برای والدین در چنین مواقعی حفظ آرامش است. والدین باید بدانند با شنیدن اخبار مربوط به خودکشی بچه ها و نوجوانان لزوما آن اتفاقات برایشان رخ نخواهد داد و با افزایش آگاهی و حفظ آرامش می توانند به موقع وارد عمل شوند و از بروز حوادث تلخ جلوگیری نمایند. همچنین والدین باید تکنیک های فرزند پروری را بیاموزند و آموخته های خود را در زندگی واقعی به کار ببرند. از سوی دیگر باید بدانند بحران احتیاج به مداخله دارد بنابراین با شنیدن حرف خودکشی از زبان فرزند خود احساس بحران نمایند و از روانشناسان یاری بگیرند.

منبع: خبرگزاری ایسنا
انتشار: 16 دی 1399 بروزرسانی: 16 دی 1399 گردآورنده: wallpaper7.ir شناسه مطلب: 6284

به "به سوالات بچه ها درباره خودکشی چگونه پاسخ دهیم؟" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "به سوالات بچه ها درباره خودکشی چگونه پاسخ دهیم؟"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید