حقیقت گیاهان تراریخته - مجله تصویر و سرگرمی

بهرام باغبان در گفت وگو با خبرنگاران، در مورد تاریخچه تغییر ژنتیک گیاهان و پرورش گیاهان تراریخته(گیاهانی که از لحاظ ژنتیکی دستکاری شده اند)، اعلام کرد: بیش از 10 هزار سال است که ثابت شده گیاهان در راستای بهبود صفات و استفاده مفید و سودمند احتیاج به تغییر دارند و طی هزاران سال گذشته روش های انتخاب معمولی از توده های بومی به عنوان روش بهبود گیاهان مطرح بوده است.

وی اضافه نمود: با کشف قوانین ژنتیک و روش های اصلاح ژنتیکی گیاهان از حدود 120 سال گذشته نیز به وسیله دورگ گیری گیاهان، گیاهانی با عنوان واریته های ژنتیکی اصلاح شده معرفی شده است که با تولد بیوتکنولوژیک و مهندسی ژنتیک گیاهی در 40 سال گذشته، بشر توانست صفاتی را که بیش از صدها سال در آرزوی بهبود و اصلاح آن ها بود را به وسیله مهندسی ژنتیک به عنوان یک روش مکمل در کنار روش های دیگر مورد استفاده قرار دهد.

باغبان ادامه داد: از سال 1996 نیز این گیاهان اصلاحی وارد چرخه فراوری تجاری شده و از حدود یک میلیون هکتار کشت در سال 1996 اکنون حدود 190 میلیون هکتار از این گیاهان کشت می گردد اما شامل تمام گیاهان مورد استفاده در صنایع غذایی، سبزیجات و صیفی جات نشده و تمامی گیاهان به وسیله مهندسی ژنتیک به عمل نمی آیند.

وی با بیان این که طی 22 سال فقط سه گیاه ذرت، گندم و سویا به صورت مهندسی شده کشت شده است، گفت: فراورده هایی که از گیاهان فراوری می شوند اغلب به صورت غیرمستقیم در تغذیه دام و یا مصرف انسان مورد استفاده قرار می گیرد؛ همچنین اصلاح و تغییر نژادی گیاهان از بدو تمدن بشری یک روش موثر در توسعه کشاورزی بوده و اکنون نیز با توجه به امکانات و تکنولوژی های موجود ادامه دارد.

این استاد دانشگاه تبریز متذکر شد: سه گیاه عمده سویا، پنبه و ذرت بالای 95 درصد از گیاهان مهندسی شده یا تراریخته را شامل می شوند؛ سایر گیاهان نیز به صورت تراریخته کشت می شوند اما در مجموع فقط در حد یک الی سه درصد کل مزارع کشت گیاهان تراریخته دنیا شامل چغندرقند، گوجه فرنگی، یونجه، سیب زمینی، پاپایا و ... بوده که در تبادلات بین المللی واردات و صادراتی ندارند.

باغبان در مورد واردات و صادرات سویا، پنبه و ذرت تراریخته، اظهار کرد: اغلب کشورهای وارد نماینده و صادر نماینده، تابع مقررات بین المللی کارتاهنا بوده و می توانند این گیاهان را با رعایت اصول و موازین مندرج در معاهده نامه، واردات و صادرات را انجام دهند؛ هم چنین هر کشوری هم چون ایران نیز دارای مقررات و آیین نامه واردات، صادرات، فراوری، تحقیقات و ایمنی این مسائل به صورت اختصاصی است.

وی متذکر شد: در سایت ایسا (isaaa.org) اسامی کلیه گیاهان تراریخته، صفات و سطوح زیر کشت آن ها به تفکیک کشورها و محصولات درج شده است.

وی با اشاره به وجود سند ملی ایمنی زیستی و شورای عالی ایمنی زیستی در ایران، گفت: این شورا زیر نظر ریاست جمهوری با حضور نمایندگانی از وزارت جهاد کشاورزی، وزارت بهداشت، وزارت علوم و سازمان محیط زیست کشور تشکیل شده که مقرر شده است تا در ایران نیز آیین نامه اجرایی این سند ملی به اجرا گذاشته گردد اما تا به امروز با کش و قوس هایی که در اداره سیاسی جامعه اتفاق می افتد هنوز شاهد پیشرفت منطقی و علمی در این حوزه نیستیم.

این عضو کمیته ایمنی زیستی ایران گفت: این مشکل باید به صورت جدی پیگیری گردد تا به عنوان یکی از کشورهای وارد نماینده اجباری در حوزه تامین غذای دام و روغن وارداتی بتوانیم با اطمینان جزئیات محصولات تراریخته از نظر ایمنی و استفاده بهینه از آن ها را در میان آحاد جامعه توضیح دهیم که در این راستا باید به دور از هرگونه های و هوی سیاسی و صرفا از لحاظ ایمنی و سلامت، آحاد جامعه را دچار نگرانی و تشویش نکنیم.

وی با اشاره به ابلاغ آیین نامه اجرایی سند ملی ایمنی زیستی به سازمان های مسئول کشور، اظهار کرد: این سازمان ها تا به امروز مجوزی برای فراوری داخلی دو گیاه تراریخته سویا و پنبه که از نظر محیط زیست و مدیریت به نفع کشور است را صادر ننموده است.

وی با بیان این که آیین نامه اجرایی سند ملی ایمنی زیستی در کشور تا به امروز دوبار تدوین شده است، اظهار کرد: سازمان هایی که قرار است این آیین نامه ها را اجرا نمایند گاه اجرای آن را به تاخیر می اندازند و طبق مقرراتی، مجوزهای فراوری را به دلایل متعددی در زمان مقرر شده صادر نمی نمایند، اما وزارت بهداشت که وظیفه رسیدگی به سلامت و ایمنی محصولات وارداتی را برعهده دارد به درستی عمل نموده و طبق مستندات و گزارشات این وزارت، گیاهان تراریخته تحت آزمایش، از نظر ایمنی سلامت هیچ مسئله ای برای مصرف در کشور ندارند.

پریها: پریها مجله گردشگری، خبری، موفقیت، آشپزی و سرگرمی میباشد.