خبرنگاران سبقت نگرانی های مردم از سرعت شیوع کرونا - مجله تصویر و سرگرمی

در شرایط کنونی جامعه که حول نگرانی های ناشی از شیوع کرونا می گردد، یکی با نگرانی به شرایط اقتصادی آینده اش نگاه می نماید، دیگری از هجمه بالای شایعات مضطرب است، شهفرایندی از هجوم مسافران به مازندران ابراز نگرانی می نماید، مادری از این که فرزندش ناچار است در این شرایط نیز از منزل بیرون برود تا در محل اشتغالش حضور یابد اظهار نگرانی می نماید، افرادی نگرن رعایت نشدن نکات بهداشتی ویژه این روزها در اماکن همگانی هستند و خیلی ها نیز از فراگیر شدن این بیماری و کمبود مایحتاج اولیه بهداشتی مانند ماسک و دستکش و مواد ضد عفونی نماینده هراس دارند.

مجموعه نگرانی های وابسته به این ویروس مرموز، فضای جامعه را در مازندران به سمت نگرانی پیش برده است. با این که اقدامات درمانی در سراسر استان به شکل ویژه در حال اجرا است، شهفرایندان زیادی نگران هستند که اگر این بیماری با این سرعت شیوع در این استان افزایش یابد، در شرایط بحرانی چه اقداماتی انجام خواهد شد و آیا استان توان پاسخ دادن به آن شرایط احتاقتصادی را دارد؟ شرایط حادتر استان گیلان در همسایگی مازندران نیز این نگرانی را برای شهفرایندان مازندرانی، به ویژه در غرب استان که فاصله ای کمتری و ارتباطات بیشتر با گیلان دارد پررنگ تر می نماید.

سایه سنگین کرونا بر غرب مازندران

غرب مازندرانی ها از یک سو نزدیکی با گیلان را عاملی برای احتمال افزایش شیوع این بیماری در غرب استان می دانند و از سوی دیگر با ورود مسافرانی از تهران به این منطقه نگران این موضوع هستند. آن ها وقتی از بسته شدن جهتهای منتهی به مازندران ناامید شدند، به ناچار پویشی را در فضای مجازی راه اندازی کردند تا ابتدا از مردم سایر استان ها بخواهند که برای سلامتی خودشان و مازندرانی ها به این استان سفر ننمایند و از آن هایی که به این استان آمدند نیز درخواست نمایند که از ویلاها و محل اقامت خود خارج نشوند.

مرتضی قائمی یکی از شهفرایندان ساکن شهر رویان است که از فرایند ورود مسافران به این استان نگرانی زیادی دارد. او به خبرنگار خبرنگاران می گوید: قرنطینه یکی از راه های اصلی کنترل این بیماری است، اما متاسفانه در کشور ما جدی گرفته نشد و حتی مسئولان اعلام کردند که نتیجه بخش نیست. به این دلیل که در صورت قرنطینه مردم شهرهای قرنطینه شده به مسافرت می فرایند. تعجب آور است که بعضی مسئولان ما نمی دانند قرنطینه یعنی تعطیلی یک شهر و ممنوعیت ورود و خروج به آن منطقه.

ضرورت محدودیت رفت وآمد به استان

این شهفرایند مازندرانی می افزاید: پس از این همه اعتراض و انتقاد به ورود مسافران به مازندران، در نهایت تصمیم گرفته شد که تب مسافران در ورودی های این استان پایش گردد. در حالی که همه می دانیم این تب سنجی نمی تواند بازدارنده باشد. زیرا در روزهای اولیه ابتلا به این بیماری هیچ نشانه ای از ابتلا در بدن فرد دیده نمی گردد و تب یکی از علائم پس از آسیب زدن ویروس به ریه است.

قائمی معتقد است که ورودی های شمال باید بسته گردد تا شرایط از این که هست بدتر نگردد. دیدگاهی که سایر شهفرایندان مازندرانی هم بر آن تاکید دارند. ایمان حقیقت شهفرایند ساکن آمل از اضطراب این روزهای خود و خانواده اش می گوید و اظهار می نماید: مسافران دائم به استان وارد می شوند و ما هم می دانیم که ممکن است در بین این افراد بعضی ها به این ویروس مبتلا باشند. در این روزها سعی می کنیم بهداشت فردی را بیشتر از همواره رعایت کنیم، اما وقتی اقدامات پیشگیرانه مانند ممنوعیت ورود و خروج در شهرهای آلوده به این ویروس انجام نمی گردد، ناخودآگاه منتظر نشانه های این بیماری در خودمان می مانیم.

این نگرانی را می توان حتی در شهرهای شرقی و مرکزی مازندران هم دید. شهفرایندان مختلفی را می توان یافت که این روزها بر خلاف همواره نه تنها برای ورود مسافران انتظار نمی کشند، بلکه معتقدند باید رفت وآمدها به مازندران محدود گردد تا کنترل شرایط به شکل بهتری انجام گردد.

نبود تعرفه برای مایحتاج بهداشتی

اما این تمام نگرانی مازندرانی ها نیست. شهفرایندان استان مانند بسیاری از مناطق کشور که درگیر این بیماری شده، از کمبود ماسک و دستکش و ماده ضد عفونی نماینده نگران هستند و انتقاد دارند. هر چند که مسئولان استان در حوزه نظارت بر بازار و تأمین این مایحتاج بهداشتی برنامه ریزی های گسترده ای را برای کنترل بازار در شرایط کنونی تدارک دیده اند، اما تخلف بدون تعارف در بسیاری از شهرهای این استان وجود دارد.

یکی از شهفرایندان ساکن قائمشهر به بعضی داروخانه ها بابت مشخص قیمت محلول هایی که در این داروخانه ها فراوری، بسته بندی و عرضه می گردد انتقاد دارد. مائده صادقی به خبرنگار خبرنگاران می گوید: شرایط به گونه ای است که هر قیمتی برای این محصولات مشخص گردد شهفرایندان خریداری می نمایند. متاسفانه در این روزها هیچ تعرفه رسمی بابت محصولات بهداشتی ضروری مورد احتیاج اعلام نشد. به همین دلیل هر داروخانه یا فروشگاه تجهیزات پزشکی با هر قیمتی که خودش مشخص می نماید محصولات مورد احتیاج را می فروشد. دست کم در خصوص محلول های ضد عفونی نماینده شرایط به این شکل است.

وی اضافه نمود: در چنین مواقعی انتظار این است که ابتدا نرخ های رسمی برای انواع محصولات پرمصرف اعلام گردد تا مصرف نماینده بداند که کدام فروشگاه یا عرضه نماینده در حال اجرا تخلف و گرانفروشی است.

بی خیالِ کرونا

شهفرایند دیگری در ساری از این که بعضی مراکز اداری و خدماتی هنوز مانند گذشته در حال فعالیت هستند و هیچ اقدام مشخصی برای پیشگیری از شیوع این بیماری در آن ها انجام نشده گلایه دارد.

مهدیه خورشیدی از فرایند برنامه ریزی برای کنترل بعضی مراکز پرتردد در استان انتقال دارد و می گوید: کافی است طی روزهای اخیر سری به مرکزی مانند تعویض پلاک ساری زده باشید. عملا هیچ اقدام خاصی برای پیشگیری از شیوع بیماری در این مرکز پرتردد که هر روز بیش از هزار نفر در آن رفت وآمد می نمایند وجود ندارد.

وی می افزاید: در این مرکز شخصا مشاهده کردم که مراجعه نمایندگان بدون این که صف و نوبتی در کار باشد و فاصله را رعایت نمایند به طور فشرده مقابل باجه ها می ایستند و منتظر می مانند تا کارشان هنوز در همان فرآیند سنتی انجام گردد. تنها اقدامی که دیده می گردد استفاده از ماسک و دستکش توسط کارکنان مرکز و غیر الزامی شدن ثبت اثر انگشت روی کاغذهاست.

خلاءهای اطلاع رسانی

این نگرانی را شهفرایندان دیگری در خصوص سایر مراکز اداری و خدماتی در مناطق مختلف استان نیز دارند. رحمان رستمی ساکن بابلسر است. شهفرایندی که به گفته خودش تمام نکات بهداشتی را سعی می نماید نه فقط در این روزها، بلکه در طول سال رعایت کند. اما از رعایت نشدن بعضی نکات بهداشتی در ادارات و اماکن همگانی انتقاد دارد و در عین حال معتقد است یکی از عوامل این کم توجهی ها در مردم و فضاهای عمومی، پررنگ دیده نشدن شرایط اضطراری در برنامه ریزی ها و اطلاع رسانی هاست.

او به عنوان یک شهفرایند از تعداد بالای شایعات در شرایط کنونی انتقاد دارد و بر این باور است که این هجمه از شایعات ناشی از ضعف در اطلاع رسانی در خصوص آمارهای مربوط به این بیماری است.

از نظر این شهفرایند بابلسری با این که اقدامات گسترده ای برای اطلاع رسانی در حال اجرا است، بعضی شبهه های آماری سبب می گردد که مردم به سمت خبرهای متعددی که در اشکال و گونه های مختلف در فضای مجازی و رسانه های خارجی منتشر می گردد گرایش پیدا نمایند و نتیجه این شرایط هم ملتهب تر شدن جامعه و یکپارچه نبودن میزان توجه به این بیماری در اجتماع است.

خروجی تب سنجی اعلام گردد

چنین دغدغه ای را می توان در نگاه شهفرایندان دیگری از این استان هم یافت. پدرام باقری ساکن بابل است و هر روز به واسطه شغل اش در جهت ساری-بابل در رفت وآمد است. او نیز معتقد است که در رسانه های داخلی هر آن چه که وجود دارد بیان نمی گردد و به همین دلیل ناچار است به بعضی خبرها و اطلاعات غیرمستند توجه کند. این شهفرایند مازندرانی به اجرای طرح تب سنجی در مبادی ورودی مازندران اشاره می نماید و می گوید: روزی که اعلام شد قرار است این کار انجام گردد کمی دلگرم شدیم. اما انتظار داشتیم که هر چند ساعت یا هر روز خروجی اجرای این طرح به مردم اطلاع داده گردد.

وی می افزاید: اگر تا کنون مورد مشکوکی از اجرای این طرح شناسایی شد باید اعلام گردد و اگر هم موردی شناسایی نشد باز هم باید اطلاع داده گردد. پس از چند روز از اجرای این طرح اکنون برای ما این پرسش به وجود آمده که آیا اجرای این طرح تاثیری برای پیشگیری از ورود افراد ناقل ویروس به استان داشت یا نه؟

آمارهای روی کاغذ

این شهفرایند معتقد است که بخشی از آمارهایی که مسئولان به ویژه در مازندران ارائه می دهند شبیه به آمارهای روی کاغذ دارد و در حالی که اقدامات باید کاملا میدانی و مبتنی بر اجراییات باشند، نگاه کارنامه ای در این آمارها مشهود است.

نمونه این شرایط از نگاه بعضی شهفرایندان، فعال بودن بعضی بازارها و پاساژها در شهرهای مختلف استان و حتی فعالیت مخفیانه بعضی باشگاه های ورزشی است. به این موضوع باید فعالیت اماکن حساسی مانند آرایشگاه ها و به ویژه آرایشگاه های زنانه که در محیط های خانگی و آپارتمانی فعال هستند و فعالیت شان می تواند پنهانی هم انجام گردد را نیز اضافه نمود.

شنیدن اظهارات شهفرایندان زوایای دیگری از نگرانی ها را نیز نشان می دهد. مانند مادری که به دلیل فعالیت شغلی دخترش روزهای سختی را می گذارند. این شهفرایند که میلی به بیان شدن نامش ندارد به خبرنگاران می گوید: دخترم پرستار یکی از بیمارستان های استان است. در فضای مجازی و حقیقی دائم می خوانیم و می شنویم که امکانات کافی در مراکز درمانی ما وجود ندارد. از سوی دیگر مرگ یک پرستار در گیلان نگرانی خانواده هایی مانند ما را بیشتر نموده است. امیدواریم هم مردم نکات بهداشتی را رعایت نمایند و هم مسئولان امکانات و تجهیزات مناسب و لازم را به اندازه کافی فراهم نمایند تا شرایط به حالت عادی برگردد.

پای کرونا روی گلوی اقتصاد

اما عادی شدن شرایط از نگاه بسیاری از شهفرایندان صرفا به موضوع سلامت ارتباط ندارد. قشری که اقتصاد خانوارشان وابسته به فعالیت های شغلی دولتی و اداری نیست، این روزها شرایط دشواری را می گذرانند. هر چند که بساط دستفروشان در شهرهای مختلف استان بسیار کم شده است، اما هنوز می توان افرادی را دید که مشغول دستفروشی هستند و اتفاقا مشتریانی هم دارند. به این افراد باید کسبه رسمی شهرهای مختلف استان را نیز اضافه نمود. این شرایط از نگاه بعضی شهفرایندان مورد انتقاد است. اما شرایط اقتصادی این افراد به شدت تحت تاثیر کرونا قرار گرفته است.

عمده نگرانی این قشر به ویژه در مازندران که از این روزها کم کم باید به استقبال شب عید می رفت، سر کردن مسائل اقتصادی پیش رو در این ماه و پس از سال نو است. شهفرایندانی که اعم از دستفروش، راننده یا کسبه رسمی، مدیریت خرج و دخل شان فقط به شرایط کف بازار وابسته است و در این رکود نسبی کرونایی، نگران آخر ماه و پرداخت اقساط و اجاره مغازه و منزل خود هستند.

راضیه موسوی یکی از همین شهفرایندان است که با دستفروشی میوه و تره بار زندگی اش را مدیریت می نماید و از حالا به فکر تأمین نشدن هزینه های ثابت ماهانه، آن هم در شب عید است. او می گوید در این یک هفته میزان فروش محصولاتش به شدت کاهش داشت و قابل پیش بینی است که سرانجام این ماه با مشکل شدید اقتصادی روبرو گردد.

قسط و اجاره کرونا نمی شناسد

این شهفرایند معتقد است که دولت و بانک ها در سررسید قسط ها هیچ گونه همکاری بابت بروز این شرایط خاص و بحرانی نمی نمایند و نمی گویند چون فروش کم شده و بازار شرایط مساعدی ندارد، قسط ها را دیرتر و بدون جریمه بپردازید. وی می افزاید: طبیعتا در سرانجام ماه صاحبخانه هم اجاره خانه را بخواهد. در این شرایط اضطراب شرایط اقتصادی و اقتصادی که در پیش داریم، کمتر از اضطراب شیوع این ویروس نیست.

این دغدغه را شهفرایند دیگری در خصوص اجاره واحد تجاری محل کسب خود مطرح می نماید. رسول مهدی نژاد که فروشنده پوشاک است، می گوید: از حالا بزرگترین نگرانی ما این است که اجاره مغازه را چطور تأمین کنیم. امیدواریم که کرونا همین هفته ریشه کن گردد و بازار به حالت عادی خود برگردد. وگرنه با توجه به کاهش فروش در بازار، بسیاری از کسبه تا سرانجام همین ماه با مسائل جدی اقتصادی روبرو می شوند و چک های شان برگشت می خورد.

نگرانی های اقتصادی ناشی از کرونا را در اقشار مختلفی می توان دید. مثل راننده ها که این روزها از همین کاهش رفت وآمدها گلایه دارند و درآمدشان کم شده است. یا حتی مهدهای کودک که به واسطه تعطیلی آن هم در ماه سرانجامی سال، در حالی که هزینه های ثابتی مانند پرداخت حقوق مربیان و کارکنان یا اجاره ملک دارند، ناچار هستند شهریه ماهانه را دریافت ننمایند یا کمتر دریافت نمایند. این موضوع را مدیر یکی از مهدهای کودک شهر ساری نیز تایید می نماید.

این مدیر که مهدکودکش تحت مدیریتش را در یکی از خیابان های مرکزی ساری با اجاره یک ملک شخصی، مهد کودک و پیش دبستانی دایر نموده می گوید که هر ماه پس از دریافت شهریه ها، حقوق پرسنل و اجاره ملک را می پردازد، اما این ماه درآمد این مهدکودک مانند بسیاری از مهدهای دیگر با چالش جدی روبرو است.

کرونا در همه جای جهان به یک دغدغه جدی تبدیل شده و در هر نقطه ای بسته به شرایط اقلیمی و سبک زندگی و فرهنگ آن منطقه چالش هایی متفاوت را ایجاد می نماید. هر قشری به شکلی از شرایط موجود که این ویروس میکروسکوپی مرموز ایجاد نموده آسیب دیده است و نگرانی از استمرار این آسیب ها نیز زیاد است. شاید رد پای کرونا طی هفته های آینده در اجزای مختلف زندگی مردم بیشتر دیده گردد.