هشدار در مورد مصرف پنی سیلین! - مجله تصویر و سرگرمی

اکتشاف اتفاقی این دارو عصر جدیدی در صنعت داروسازی ایجاد کرد. در آن زمان، از پنی سیلین به عنوان داروی جادویی نام برده می شد زیرا با بیماری های عفونی مبارزه می کرد و آنها را از بین می برد. این روزها، انواع مختلفی از پنی سیلین های طبیعی و مصنوعی وجود دارد که برای درمان بیماری های گوناگون به کار می رود. با این حال، با گذشت زمان، برخی از باکتری ها به پنی سیلین مقاومت نشان دادند و در نتیجه این مقاومت، درمان برخی عفونت ها با سختی امکان پذیر شد.

مزایای استفاده از پنی سیلین

پنی سیلین برای بیمارانی تجویز می شود که عفونت باکتریایی داشته باشند. پنی سیلین آنتی بیوتیکی است که رشد باکتری را متوقف می کند یا آن را می کشد. این دارو از رشد آنزیم های باکتری روی دیواره سلول پیشگیری می کند. علاوه بر این، پنی سیلین آنزیم های دیگری را فعال می کند که دیواره سلول میکروارگانیسم ها را می شکافند و باز می کند.

گاهی اوقات پنی سیلین برای کمک به درمان مسائل پزشکی که به عفونت باکتریایی مربوط نیست، مانند لپتوسپیروز، کلامیدیا در زنان باردار، التهاب معده هلیکوباکتر مربوط به پیلور یا باب المعده، بیماری زخم گوارشی، قانقاریای معده، تب تیفوئید و بیماری لایم تجویز می شود.

انواع مختلفی از پنی سیلین برای درمان عفونت های مختلف به کار می رود. برخی از انواع پنی سیلین آموکسی سیلین، آمپی سیلین، پنی سیلین جی و پنی سیلین وی هستند.

هشدار

اگر چه پنی سیلین جان بسکمک از انسان ها را نجات داده است اما همیشه هم کمک نمی کند. برخی از افراد به پنی سیلین حساسیت دارند؛ کهیر می زنند، بثورات پوستی، خارش، حساسیت غیرطبیعی و علائم دیگری را از خود بروز می دهند.

از حساسیت که بگذریم، پنی سیلین به مرور زمان کمتر قابلیت درمان دارد. هر سال دست کم، 2 میلیون نفر در امریکا مبتلا به عفونت های باکتریایی شده اند که در برابر آنتی بیوتیک مقاوم هستند و 23 هزار نفر در امریکا در نتیجه این بیماری ها جان خود را از دست می دهند.

استفاده همیشگی از پنی سیلین مقاومت ایجاد می کند. با اینکه آنتی بیوتیک باکتری هایی که منجر به بیماری می شوند را می کشد اما باکتری های خوب را که از بدن در برابر عفونت محافظت می کند نیز می کشد. باکتری مقاوم در برابر دارو رشد می کند و در بدن لانه می گزیند. برخی باکتری ها نیز مقاومت خود در برابر باکتری را به باکتری های دیگر نیز سرایت می دهند. میکروب های مقاوم به بیماران دیگر از طریق دست ها یا سطوح آلوده سرایت می کنند.

به همین دلیل، آنتی بیوتیک تنها باید در درمان عفونت استفاده شود و نباید برای ویروس تجویز شود.

با این حال، بسکمک از گلودردها و عفونت های دستگاه تنفسی که به دلیل ویروس ایجاد می شوند نیز با آنتی بیوتیک درمان می شوند زیرا به سرعت حال بیمار را خوب می کند.

در مجموع، مشکل بزرگی در مورد تجویز نادرست و نامناسب آنتی بیوتیک در امریکا وجود دارد: در سال 2016، حدود 30 تا 50 درصد از بیماران سرپایی که نیاز به بستری نداشتند نیز برای بیماری های معمولی شان مانند عفونت گوش، گلودرد و دیگر عفونت های فوقانی دستگاه تنفسی به طور ناصحیح آنتی بیوتیک برایشان تجویز شده است.