واکنش عباس عبدی به توهین یک روحانی به رئیس جمهور

به گزارش مجله تصویر و سرگرمی، عباس عبدی روزنامه نگار و تحلیلگر در یادداشتی در روزنامه اعتماد نوشت: توهین زشت یک روحانی به رییس جمهور در برنامه زنده تلویزیونی، واکنش خیلی ها را برانگیخت. در حالی که به نظر می رسد ابعاد ماجرا بسیار عظیم تر از یک توهین است. سعی می کنم که به بخشی از این ابعاد بپردازم. اول از همه فقدان وجود فرهنگ تبادل نظر حتی در برنامه ای به ظاهر گفت وگومحور است!

واکنش عباس عبدی به توهین یک روحانی به رئیس جمهور

با ما همراه باشید و درباره ساعت اینترنتی بیشتر بدانید.

در این برنامه ها باید فراتر از شخصیت افراد به عملکرد ها و سیاست ها پرداخت و نتیجه گیری را برعهده بیننده گذاشت. در همین مورد اخیر، بعید است که حتی اندکی از افراد بدانند که مهمانان برنامه درباره چه چیزی مصاحبه نموده اند و چه نظراتی داشته اند؟ اذهان همه متوجه همین توهین و الفاظ مشابه آن شده است.

شاید مهمان برنامه می دانسته که برای برجسته و دیده شدن باید توهین کند، چون محتوای منطقی جذابی نمی توانسته ارایه کند. در واقع این کار در ادامه سیاست و دیپلماسی عمومی است که بعضی از این افراد که منتسب به یک مجموعه خاص از اصولگرایان هستند در پیش گرفته اند. آنان یا توهین می نمایند یا حرف های به غایت نابخردانه و عجیب می زنند تا در فضای عمومی زنده بمانند. آنان از این طریق دنبال کسب شهرت هستند.

پیش تر هم گفته ام رفتارشان مثل ادرار کردن برادر حاتم طایی در چاه زمزم است. این کارشان آن قدر عجیب و باور نکردنی بود که بخشی از اصولگرایان نیز از این رفتار تبری جستند. نکته بعدی که بسیار مهم تر است، وجود فرهنگ هتاکی نزد بخشی از این افراد در عرصه سیاست است. شاید مهمان برنامه ناخودآگاه این ادبیات را به کار برده است. به این معنا که از فرط تکرار در مجامع خصوصی، استعمال این الفاظ به خوی ثانوی و عادت واره آنان تبدیل شده است و در برنامه زنده تلویزیونی نیز آن را به کار می برند. وجود چنین فرهنگی مانع دید درست آنان از واقعیت خواهد شد.

متاسفانه این فرهنگ در میان تندرو های اصولگرا بسیار شایع است و در فیلم های کوتاه از جلسات سخنرانی یا منبری های آنان فراوان دیده می گردد. می گویند یک نفر در فضای عمومی توهین و تعرضی به ملانصرالدین کرد، او یک سکه به او داد. گفتند، او با تو رفتار زشت نموده، به او سکه می دهی؟ گفت این پول خون اوست. آن فرد پیش خود فکر کرد هنگامی که با ملا این رفتار را کنم و یک سکه بگیرم، اگر با حاکم کنم، چند سکه خواهم گرفت. این کار را کرد و اعدامش کردند!

حالا قضیه اینجاست که این افراد در مجامع محدود هر چه خواسته اند گفته اند و کسی هم متعرض آنان نشده است و جایزه نیز گرفته اند. اکنون گمان نموده اند اگر در تلویزیون بگویند، بیشتر تشویق خواهند شد.

همه این ها یک سو، مشکل و ریشه اصلی این رفتار، تبعیض است. چگونه؟ فرض کنید که کسی چنین توهینی را به افراد دیگری در ساختار سیاسی کند. البته آنان هیچ گاه افرادی را دعوت نمی نمایند که چنین حرفی را بزند. به علاوه منتقدین سیاست های فعلی نیز چنین خبطی را نمی نمایند هم از حیث نادرست بودن آن و هم از حیث عوارض شدید آن.

ولی فرض محال که محال نیست؛ اگر چنین گفتاری علیه افراد دیگری حتی پایین تر از رییس جمهور گفته می شد، از همان دم در استودیوی محل ضبط برنامه، کل مدیران برنامه و شبکه پخش نماینده و مجری و مهمان و... باید می رفتند پای میز دادگاه و برنامه برای همواره لغو می شد و صدر و ذیل صدا و سیما مشغول عذرخواهی می شدند و... ولی الان حتی لزومی به عذرخواهی هم ندیدند و مسوولیت را متوجه مهمان برنامه کردند و هیچ اتفاقی هم تا به امروز در سطح رسمی رخ نداده است.

این شرایط نشان دهنده یک نوع تبعیض ساختاری و نظام مند در مواجهه با رفتار شهروندان وجود دارد. وجه ناراحت نماینده این اتفاق اصل توهین نیست چراکه هر روز صد درجه بدترش را در خیابان می شنویم البته، چون بدون تبعیض علیه خیلی ها گفته می گردد، کسی هم حساس نمی گردد، ولی در این مورد وجود تبعیض است که حساسیت ایجاد نموده است. در واقع باید گفت که ریشه شکل گیری این رفتار در وجود همین تبعیض است. نه فقط در این باره، بلکه در رسیدگی ها، احضار ها و... نیز این تفاوت فاحش دیده می گردد.

همچنین از این نوع توهین ها و صد تا بدتر از آن را روزانه علیه افراد بی پناه سیاست شاهد هستیم، ولی دریغ از یک برخورد و یک اقدام کوچک قانونی برای استیفای حقوق آنان. اگر تبعیض نبود این نوع گفتار ها یا به ندرت رخ می داد یا حداقل علیه همه گفته و به مساله ای عادی تبدیل می شد.

اگر از بنده بپرسند که بدترین وجه این ماجرا چیست، به وجود همین تبعیض اشاره خواهم کرد. انتقاد و حتی توهین علیه مقامات سیاسی رویداد چندان نامتعارفی در سیاست نیست و اهمیتی هم ندارد حتی برای گروه توهین نماینده بد است. آنچه بنیان جامعه را در خطر قرار می دهد، وجود تبعیض است. هنگامی که تبعیض شایع گردد، فقط به یک حوزه محدود نمی ماند. همه حوزه ها از جمله اقتصاد، فرهنگ، سیاست و کل امور جامعه را در بر خواهد گرفت. در هر جا شکل خاصی می گیرد.

در اقتصاد رانت است، در سیاست رد صلاحیت است، در فرهنگ سانسور و ممیزی است و در همه امور می توان مصادیقی از تبعیض را مشاهده کرد. آنچه مثل خوره در حال پوک کردن جامعه ما از درون است، نه فقر است و نه حتی فساد، بلکه ریشه همه این ها تحقیر و تبعیض است. متاسفانه باید اذعان کرد که نقش آقای رییس جمهور هم در رواج ادبیات تحقیر قابل چشم پوشی نیست.

منبع: فرارو
انتشار: 12 اسفند 1399 بروزرسانی: 12 اسفند 1399 گردآورنده: wallpaper7.ir شناسه مطلب: 6993

به "واکنش عباس عبدی به توهین یک روحانی به رئیس جمهور" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "واکنش عباس عبدی به توهین یک روحانی به رئیس جمهور"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید