10 میوه بومی ژاپن که باید حتما نوش جان کنید - مجله تصویر و سرگرمی

تقریبا تمامی میوه های ژاپن هم در انواع عمومی و مقرون به صرفه فراوری می شوند و هم در انواع مجلل، گران و خاص. بعضی از این میوه ها در ژاپن فراوری شده و بعضی از آنها وارداتی هستند. اما با اطمینان می توان گفت که از همه میوه ها نوعی خاص به سبک کاملا ژاپنی نیز فراوری می گردد.

ناشی (Nashi) یا گلابی

این میوه که به نام گلابی آسیایی نیز شناخته می گردد، ظاهری گردتر و بزرگ تر از دخترخاله های اروپایی اش دارد! این نوع گلابی برای این که تبدیل به مربا یا دسر گردد زیادی آبدار است به همین علت فقط هدیه داده شده یا در بعضی مناسبت های خاص با میهمانی ها نوش جان می گردد. گلابی های ناشی از دوره ادو (Edo) در ژاپن کشت شده و البته از چین هم وارد می گردد.

کاکی (Kaki) یا خرمالو

ژاپنی ها این میوه کوچک گرد را معمولا به صورت نرسیده پس از پوست کندن و تکه تکه کردن، می خورند اما نوع خشک شده اش نیز طرفدار دارد. دقیقا شبیه به پسته و انجیر. خرمالو معمولا به شیرینی میوه های دیگر نیست. این میوه در فصل پاییز و زمستان برداشت شده و در این فصول جزو خوراکی های محبوب است. کاکی از چین وارد ژاپن شده و از قرن هفتم میلادی در این کشور کشت می گردد.

مومو (Momo) یا هلو

هلوی ژاپنی خیلی با دقت کاشت می گردد تا از هلوهای معمولی خیلی بزرگ تر باشد. گوشت این میوه کمرنگ یا سفید و البته بسیار آبدار است. انواع خوش قیمت هلوی ژاپنی در سوپرمارکت ها پیدا می گردد اما نوع خاصی از این میوه نیز کشت می گردد که جنبه و کیفیتی تجملی دارد. هلوهای اولیه در زمان های باستان وارد ژاپن شده اند.

یوزو (Yuzu) نوعی مرکبات

یوزو به صورت وحشی در تبت و چین رشد می نماید اما از دوره تانگ دیناستی (Tang Dynasty) در ژاپن کشت می گردد. مثل لیمو، یوزو نیز به تنهای خورده نمی گردد اما به علت مزه تند و اسیدیش یک چاشنی عالی برای انواع غذا است. بعلاوه از آب این میوه برای ساختن سرکه، پونزو Ponzu (نوعی سس پرکاربرد) و چای نیز استفاده می گردد. پوست یوزو بسیار خوش عطر است به همین علت به عنوان یک اسانس عالی برای فراوری صابون و عطر محسوب می گردد.

اومه (Ume) یا آلو

اومه نقشی مهم در فرهنگ ژاپنی بازی می نماید .درحالی که گل های آن رقیبی زیبا برای ساکورا یا همان شکوفه گیلاس مشهور ژاپنی است، اما ژاپنی ها میوه این گیاه را خیلی بیشتر از شکوفه اش دوست دارند. در حقیقت بیشتر درخت های گیلاس برای شکوفه آن کشت شده و از میو ه آنها استفاده نمی گردد اما در خصوص اومه داستان فرق دارد. یکی از راه های عموده آماده سازی اومه، تبدیل آن به ترشی است. این ترشی مه اومه بوشی (UmeBoshi) نام داشته و یکی از مواد رایج تشکیل دهنده اسنک معروف ژاپن یعنی بنتو (Bento) محسوب می گردد.

میکان (Mikan) یا نارنگی

در بسیار از کشور های غربی به این نوع نارنگی ساتسوما (Satsuma) می گویند که هم کمیاب به نظر برسد و هم بیانگر خواست گاه صادرات آن یعنی ژاپن باشد. اما به این میوه در ژاپن میکان می گویند. این میو ه پرتقال مانند بسیار راحت پوست کنده شده و بومی چین است. از سال های دور نارنگی در ژاپن باز فراوری شده و البته درباغ های بسیاری از کشورهای جهان حکمروایی می نماید. این میوه در زمستان برداشت شده به بسیار محبوب است.

هاتسوکویی نو کائوری ایچیگو (Hatsukoi no Kaori Ichigo) یا توت فرنگی سفید

این میوه تازهترین نوع در گوناگونی توت فرنگی ژاپنی است. نامش به معنی عطر اولین عشق و بدون شک گران ترین توت فرنگی جهان است. مزه و عطر این میوه دقیقا مانند توت فرنگی معمولی اما رنگش کاملا سفید است. شاید ظاهرش شبیه به توت فرنگی آناناسی (نوعی توت فرنگی دورگه که مزه آناناس می دهد) باشد اما این دو میوه اصلا یکی نیستند.

آکبیا (Akebia)

آکبیا میوه بومی ژاپن، چین، کره و تایوان است. این میوه همیچنین در نیوزیلند هم به صورت غیر بومی یافت می گردد؛ جایی که به طور اتفاقی کشت شد. این گیاه بسیار پر کاربرد است: از برگش و ساقه های برای ساخت چای و سبد استفاده می گردد در حالی که میوه اش را می توان مثل یک نوع از سبزیجات نوش جان کرد. امید است این میوه با دوام به بازار بازگردد و در حال حاضر نیز به اندازه محدود به عنوان یک محصول تازه در فروشگاه ها فروخته می گردد.

طالبی

محبوب ترین میوه ژاپن طالبی است که نه تنها آن را به عنوان دسر می خورند بلکه عصاره اش تقریبا در همه چیز یافت می گردد. از قهوه و نان گرفته تا آب نبات و بستنی. انواع معمولی اش را با قیمتی مناسب می توانید از میوه فروشی ها خریداری کنید اما نوع خاصی از آن فقط در فروشگاه های اجناس مجلل یافت می شوند.

طالبی گران قیمت ژاپنی یوباری (Yubari) نام داشته و در هوکایدو کشت می گردد. بهای هر کدام از این نوع طالبی می تواند تا 1000 دلار یا 3,600,000 تومان بالا برود. این میوه از خاورمیانه و هند به ژاپن معرفی شده است.

شیکوواسا (Shikuwasa) نوعی از مرکبات

این میوه های کوچک، گیاه محلی تایوان و اوکیناوا هستند. از این میوه در بسیاری از غذاها به عنوان چاشنی استفاده می گردد اما شیکوواسا راه خود را به آب میوه، مربا و تزئین غذا نیز باز نموده است. نام این میوه از دو واژه زبان اوکیناوایی Shik به معنای ترش و kwaasaa به معنای غذا ریشه گرفته است.

این هم بخش جالب دیگری از فرهنگ خاص ژاپن. نظر شما خبرنگاران یی های عزیز چیست؟ آیا تا به حال هیچ کدام از این میوه ها را نوش جان نموده اید یا دوست دارید آن ها را تجربه کنید؟ مثل همواره با ما همراه باشید.