رقابت هامر آمریکایی با کپی چینی، برنده کدام است؟ - مجله تصویر و سرگرمی

به گزارش گجت نیوز، هامر، جزو ساخته هایی است که می توان آن را یکی از نمادهای به یاد ماندنی صنعت خودرو ایالات متحده تلقی کرد. این خودرو که ریشه آن به ماشین نظامی افسانه ای هاموی یا HMMWV بر می گردد، سال 2020 پس از وقفه ای طولانی در قالب یک پیکاپ/شاسی بلند الکتریکی به بازار برگشت. واریور M50 هم آفرودری شبیه به هامر، ساخته خودروساز چینی دانگ فنگ است که در واقع آن را نسخه مهندسی معکوس شده هامر می دانند. در ادامه به مرور کوتاه تاریخچه هامر و واریور و مقایسه این دو خودرو می پردازیم.

مقایسه هامر H1 جنرال موتورز و واریور M50 دانگ فنگ

در دهه 80 میلادی خودرویی نظامی با نام هاموی فراوری شد که تا به امروز نام آن به عنوان یکی از ساخته های نظامی همه فن حریف پابرجا مانده است؛ حتی اگر دنبال کننده اخبار خودرو و به صورت کلی دنیای خودروها نباشید، شاید هامرهای آرنولد شوارتزنگر، ستاره معروف آمریکایی به چشمتان آمده باشند. پس از اینکه هاموی پیروز شد جای پای خود را سفت کند، این شرکت تصمیم به فروش نسخه جاده ای آن برای استفاده عموم رانندگان کرد و نزدیک به شروع دهه 2000 بود که برند هامر در جنرال موتورز پا گرفت.

با افزایش قیمت بنزین و بعلاوه تشدید حساسیت آمریکایی ها نسبت به مسائل مربوط به محیط زیست، جنرال موتورز رفته رفته در هر نسل هامر از مقدار این خودرو غول پیکر کم کرد. نهایتاً این خودرو سال 2006 با فروش 71 هزار دستگاه توانست رکوردی را در زمینه فروش در تاریخ خود ثبت کند، ولی رکود مالی بزرگ ایالات متحده با تاثیر غیر قابل انکار روی جنرال موتورز، این خودروساز آمریکایی را مجبور به اعلام ورشکستگی و بعلاوه توقف فراوری هامر کرد. البته بالاخره جنرال موتورز در سال 2020 آن را به عنوان یکی از برندهای زیرمجموعه جی ام سی به بازار برگرداند.

حالا گذشته از هامر و فراز و نشیب های تاریخ چند ده ساله اش، به واریور می رسیم. دانگ فنگ، خودروساز چینی تحت مالکیت دولت چین، در دهه 90 میلادی که هامر در بازار ایالات متحده داشت توجه مردم را به خود جلب می کرد، نسخه نظامی هامر یعنی هاموی را برای ارتش چین مهندسی معکوس کرد. این شرکت بعد از گذشت دو دهه پایان در سال 2021 فراوری نسخه جاده ای آن با نام واریور M50 را کلید زد؛ خودرویی که شباهت آن به هامر H1 دهه 90 میلادی مورد توجه نهاده شد.

واریور M50 دانگ فنگ جهت تامین قوای محرکه خود از یک پیشرانه دیزل 4 لیتری کامینز توربوشارژ استفاده می نماید که می تواند 200 اسب بخار قدرت و 600 نیوتن متر گشتاور فراوری کند. در طرف مقابل، هامر H1 با اتکا به پیشرانه 6.6 لیتری V8 دورامکس که توانایی فراوری قدرت 300 اسب بخار و گشتاور 705 نیوتن متر را دارد، در برابر واریور چالشی را پیش رو خود نمی بیند. برای انتقال نیرو پیشرانه واریور گیربکس دستی 5 یا 6 سرعته در نظر گرفته شده است و هامر H1 هم به واسطه یک گیربکس اتوماتیک 5 سرعته آلیسون نیرو خود را به چرخ ها منتقل می نماید.

هامر و واریور هر دو فاصله ای حدود 405 میلی متری از کف بدنه تا سطح زمین دارند و در زمینه زاویه ورود برای عبور از موانع هم به ترتیب با زوایای 72 و 70 درجه ای تقریباً هم سطح هستند. واریور اما با زاویه خروج 45 درجه ای در مقایسه با زاویه خروج 37.5 درجه ای هامر اچ 1 باید در سراشیبی ها عملکرد بهتری را از خود نشان بدهد.

اچ 1 و ام 50 هر دو از باک بنزین دوتایی برخوردارند، هرچند مجموع ظرفیت اچ 1 بیشتر از نسخه چینی آن است. هامر روی هم رفته می تواند 200 لیتر سوخت را در باک خود حمل کند، اما ظرفیت باک واریور از 120 لیتر فراتر نمی رود. با این حال، وقتی مقایسه فضای داخلی آن ها در میان باشد، واریور با المان های هماهنگ تر با نیازهای راننده و سرنشینان نظیر صندلی های چرمی، سیستم تهویه و شیشه های برقی دست بالا را می گیرد؛ البته واریور کماکان خودرویی با حداقل امکانات رفاهی است.

با عرضه نسخه الکتریکی هامر و واریور رقابت آن ها می تواند مجذوب کننده تر گردد. بنا بر شنیده ها، دانگ فنگ عرضه نسخه الکتریکی واریور را در نظر دارد که با بهره گیری از 4 موتور الکتریکی قادر به فراوری قدرت بیش از 1000 اسب بخار خواهد بود. جنرال موتورز هم از عرضه مدل 2024 هامر EV با ارتقائی خبر داده است که توان هامر را به 1000 اسب بخار می رساند. حتی تریم های تازه و آپشن باتری پک 24 ماژول هم برای آن تدارک دیده شده اند.