چرا ایران اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی را متوقف می نماید؟ - مجله تصویر و سرگرمی

به گزارش خبرنگاران، موضوع پرونده هسته ای ایران و برجام این روزها به دلیل نزدیک شدن به ضرب الاجل پیش بینی شده در قانون مجلس شورای اسلامی و عزم جدی ایران برای توقف اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی وفق بند 26 و 36 برجام بار دیگر در کانون توجه رسانه های گروهی داخلی و خارجی قرار گرفته است.

توافق هسته ای ایران و 1+5 موسوم به برجام (برنامه جامع اقدام مشترک) که در تیرماه سال 94 پس از یک ماراتن نفس گیر نهایتا به امضا رسید، گرچه اولین تجربه نقض خود را در زمان ریاست جمهوری اوباما تجربه کرد اما با خروج یک جانبه ترامپ در 17 اردیبهشت 97 (7 می 2018) عملا دوران جدیدی را شروع کرد.

در آن موقع طرف اروپایی (یعنی سه کشور آلمان، انگلیس، فرانسه و مسئول سیاست خارجی اتحادیه اروپا) خواهان عدم خروج متقابل جمهوری اسلامی ایران از برجام شدند و با وعده تضمین منافع برجامی ایران ذیل 11 بند، تهران را در خصوص تداوم انجام تعهدات خود متقاعد کردند.

از آنجا که رویکرد ایران از همان ابتدا حل مسئله بود، این درخواست پذیرفته شد و کشورمان تا یک سال یعنی اردیبهشت 98 به صورت یک طرفه به اجرای تعهدات خود ادامه داد تا جایی که مسجل شد طرف اروپایی نیز متاثر از سیاست های ترامپ عزمی برای انجام تعهدات 11 بندی خود ندارد و صرفا به دنبال وقت کشی و یاری عملی به تاثیرگذاری سیاست فشار حداکثری ترامپ است.

به همین دلیل پس از سپری شدن یک سال بی حاصل، اقدامات مقابله ای ایران وفق بندهای 26 و 36 برجام در 5 گام کاهش تعهد کلید خورد تا ماجرا به انتخابات ریاست جمهوری 2020 ایالات متحده آمریکا رسید.

اگرچه بایدن و اداره نمایندگان کمپین او در سخنرانی های انتخاباتی با انتقاد از خروج غیر قانونی ترامپ از برجام به صورت دو پهلو و غیر شفاف بر بازگشت به این توافقنامه بین المللی تاکید کردند اما پس از پیروزی در انتخابات عملا در چارچوب استراتژی مهار ایران گام برداشته و همچنان با وعده بازگشت به برجام بر توقف گام های کاهش تعهد از سوی ایران اصرار دارند.

پس از گذشت حدود 1.5 سال از شروع گام های مربوط به کاهش تعهدات برجامی، ایران تنها در بخش مربوط به غنی سازی بعضی اقدامات مقابله ای را انجام داد و در حوزه تعدیل نظارت ها اقدام خاصی را پیگیری نکرد.

مواضع دو پهلوی بایدن و تیم همراهش در روزهای منتهی به انتخابات نوامبر 2020 و پس از آن اما؛ تردیدهای ایران را در وفادار بودن مستاجرین جدید کاخ سفید به همان جهت ترامپ و تداوم راهبرد شکست خورده فشار حداکثری به یقین تبدیل کرد تا نمایندگان مجلس شورای اسلامی با تصویب قانون اقدام راهبردی برای لغو تحریم ها دست دولت را در احقاق حقوق ملت ایران پر کند.

طبق این قانون دولت مکلف شد تا در صورت عدم لغو عملی تمامی تحریم ها از سوی دولت ایالات متحده در ضرب الاجلی دو ماهه (تا روز 5 اسفند 99)، ضمن تکمیل گام های پیشین کاهش تعهدات، گام های بعدی مقابله ای را با توقف اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای (NPT)، کلید بزند.

در همین خصوص روز سه شنبه 28 بهمن ماه، کاظم غریب آبادی سفیر و نماینده دائم کشورمان نزد سازمان های بین المللی در وین، در مصاحبه ای با خبرنگاران، اقداماتی که از پنج اسفند متوقف می شوند را این گونه تشریح کرد:

ـ مفاد پروتکل الحاقی

ـ کد 3.1 اصلاحی ترتیبات فرعی موافقت نامه پادمان (برای اظهار زودهنگام تاسیسات هسته ای به آژانس)

ـ استفاده از فناوری های مدرن و حضور درازمدت آژانس در ایران

ـ اقدامات شفاف ساز در رابطه با کیک زرد

ـ اقدامات شفاف ساز در رابطه با غنی سازی

ـ دسترسی ها پیرو مفاد برجام

ـ نظارت و راستی آزمایی اجرای اقدامات داوطلبانه

ـ اقدامات شفاف ساز در رابطه با ساخت قطعات سانتریفیوژ

بر این اساس روشن است که انجام این اقدامات از سوی ایران کاملا در چارچوب برجام و طبق بندهای 26 و 36 این توافق بوده و معنای خروج ایران از برجام را نمی دهد، چنانچه در این مقطع ایران، تنها اجرای داوطلبانه پروتکل الحاقی را متوقف خواهد نمود و همچنان به تعهدات پادمانی خود از جمله در خصوص بازرسی های پادمانی وفادار است.

حسن روحانی رئیس جمهور نیز روز چهارشنبه به این موضوع اشاره نمود که: ایران بازرسان آژانس را اخراج نخواهد نمود چون کسانی بازرسان را اخراج می نمایند که به دنبال سلاح هسته ای هستند، ما به دنبال اخراج بازرسان نیستیم و آنها می توانند بر اساس پادمان کارشان را انجام دهند. ما تنها تعهدات اضافه مان را محدود می کنیم.

رهبر انقلاب نیز روز چهارشنبه بار دیگر بر موضع قطعی ایران برای استفاده از حقوق قانونی مصرح در برجام در زمینه کاهش تعهدات تاکید کردند و خطاب به طرف های بدعهد امضاء نماینده برجام فرمودند: تا به حال وعده دادید و دیگر وعده اثری ندارد. امروز ایران فقط منتظر عمل است.

با وجود بعضی اختلاف نظرهای اولیه در داخل کشور پیرامون شیوه احقاق حقوق قانونی مردم ایران در برجام اکنون در همه سطوح کشور در خصوص اجرای قانون مجلس اجماع و وحدت نظر وجود دارد.

این در حالی است که طرف مقابل با هدف دو قطبی سازی جامعه، دنبال القای اختلاف نظر و تزلزل در میان مسئولین کشور است و سعی دارد برای باورپذیر کردن گزاره های غلط در خصوص ایجاد تنش های سیاسی و مالی بر اراده ملی برای ایستادگی در برابر زیاده خواهی آمریکا تاثیر بگذارد.

اگرچه تحریم ها همچنان ادامه دارد اما اثرگذاری آن ماه هاست که با پیگیری سیاست مقاومت فعال از سوی ایران به سراشیبی افتاده و حتی بازار هم دیگر به آن حساسیتی نشان نمی دهد، لذا زمان دیگر به ضرر ایران نیست.

با این حال؛ اگر طرف مقابل به تعهدات خود برگشتند راه برای احیا برجام باز است اما اگر دست به کار نسنجیده زده و به دنبال برگرداندن تحریم های شورای امنیت بروند وضع را برای خودشان سخت تر می نمایند و باید منتظر اجرای هشدار رییس جمهور در نامه سال گذشته به سران اروپا باشند.

منبع: نور نیوز

.