کارون خشک شد ، آب کارون فقط فاضلاب است؟ - مجله تصویر و سرگرمی

ورود پساب و زباله به کارون نه حرف امروز است و نه دیروز اما گویی دیگر گوش کسی به آن بدهکار نیست. نه صدای بغض آلود مردی که از مرگ گاومیش هایش در حمیدیه می گوید و نه لاشه دام ها در مسجد سلیمان توجه متولیان را جلب می نماید. مردم این مناطق می گویند آلودگی آب و کمبود آب در این مناطق باعث شده دام هایشان از بین برود.

آنطور که محمدرضا محبوب فر، کارشناس حوزه سلامت و محیط زیست به خبرنگاران می گوید: محیط زیست و منابع آبی کشور این روزها به معجونی از مسائل و ناهنجاری ها تبدیل شده است. دولت هم مشغول انجام روزمرگی های خود است و محیط زیست را به حال خود رها نموده است.

کارون خشک شده است

این عضو انجمن علمی بهداشت محیط ایران ادامه می دهد: ما شاهد کمبود و ورشکستگی آب در کشور هستیم. رودخانه کارون که روزی پرآب ترین رودخانه کشور بود حالا تبدیل به نهر کوچکی شده است. در حال حاضر انتقال آب از سرشاخه ها و سدهای بالادست از مهمترین عوامل کاهش حجم آب رودخانه کارون در سال های اخیر بوده است.

او ادامه می دهد: رودخانه کارون در حال حاضر در اصل خشک شده و آب داشتن این رودخانه ناشی از فاضلابی است که وارد این رودخانه می گردد. بخشی از فاضلاب های ورودی به کارون، فاضلاب اهواز و چند شهرستان دیگر استان خوزستان هستند. از سوی دیگر رودخانه کارون با ورود پساب های صنعتی از جمله پساب کارخانه نیشکر نیز روبرو است. ورود فاضلاب های شهری و صنعتی همزمان با کاهش حجم آب ورودی از سرچشمه ها به رودخانه کارون است. رودخانه کارون شرایط از نظر بهداشتی در شرایط نامناسبی به سر می برد و اکوسیستم آن نیز به خطر افتاده است.

ده ها دام در روزهای اخیر در مسجد سلیمان از بین رفتند که گفته می شد به دلیل آلودگی و پساب پتروشیمی بود. حالا محبوب فر می گوید نه تنها دام ها که گیاهان هم در خطر هستند.

او با بیان اینکه علاوه بر تلف شدن حیوانات، شاهد از بین رفتن گونه های مهم گیاهی در مجاورت منابع آبی خوزستان هستیم، می گوید: وقتی حجم آب ورودی به رودخانه ها کم باشد و فاضلاب هم وارد آن گردد. آب رودخانه با افزایش غلظت آلایندگی و آلودگی روبرو می گردد. در چنین شرایطی رودخانه توان خودپالایی را از دست می دهد بنابراین این آلاینده ها در رودخانه ها می مانند و وارد بدن انسان، گیاهان و جانوران می شوند.

شادگان هم آلوده است

اما آلودگی و کمبود آب به مناطق دیگر هم رسیده است. تا جایی که موجب اعتراضاتی از سوی کشاورزان این مناطق نیز شد. محبوب فر در این مورد می گوید: علاوه بر رودخانه کارون، شاهد چنین پدیده ای در تالاب شادگان هستیم. غلظت آب در کارون و شادگان به شرایطی افتاده که کشاورزان نسبت به شوری آب اعتراض دارند. شرایطی که باعث افت کیفیت محصولات کشاورزی و حاضلخیزی زمین های کشاورزی در این مناطق شده است.

عضو انجمن علمی بهداشت محیط ایران ادامه می دهد: کمبود آب در استان خوزستان چنان خود را نشان داده تکه بسیاری از افراد در این منطقه در حال اعتراض هستند و تنش آبی تا عمق استان خوزستان کشیده شد. پیش از این اعلام کردیم تنش بر سر آب در استان اصفهان و چهارمحال و بختیاری اوج گرفته است اما این روزها به خوزستان نیز رسیده است. حالا کشاورزان با ممنوعیت و محدودیت کشت محصولات روبرو شدند و به این شرایط اعتراض دارند.

جایگزینی برای درآمد کشاورزان نیست

اخیرا اعتراضاتی توسط بعضی از کشاورزان در خوزستان برای ممنوعیت کشت و نیز حق آبه صورت گرفت. محبوب فر با بیان اینکه تنها راه کسب درآمد بسیاری از کشاورزان همین کشت محصول است، می گوید: زمانی که کشور در شرایط بحران آب به سر می برد ممنوع کردن کشت های آب بر مانند برنج و سایر محصولات توجیه پذیر و منطقی است اما در صورتی که دولت و سازمان ها به دنبال جایگزین برای کسب درآمد مردم باشند.

این کارشناس محیط زیست ادامه می دهد: زمانی که کشاورزان منبع درآمد دیگری نداشته باشند و اتفاقا تعدادشان هم کم نیست چطور می توانند از کشاورزی دست بکشند؟ در استان های خوزستان و اصفهان پمپ های آب کشاورزان را جمع کردند که از برداشتن آب توسط آنها ممانعت شده در حالی که هیچ حمایت اقتصادی از آنها نشده است.

او درباره عملکرد سازمان محیط زیست بر این باور است : سازمان حفاظت محیط زیست در تهران و اداره کل در خوزستان تنها نظاره گر هستند. اگرچه بارها مدیرکل محیط زیست خوزستان بارها اعلام نموده که قرار است فاضلاب ورودی به کارون تصفیه گردد اما هنوز از این طرح هیچ اطلاعاتی در دست نیست. بنا بوده که کلکتور تصفیه خانه شرق اهواز تکمیل و راه اندازی گردد. با راه اندازی این تصفیه خانه می توان مانع ورود پساب به رودخانه کارون شد اما هیچ اطلاعاتی از تکمیل این تصفیه خانه در دست نیست.

محبوب فر در خاتمه می گوید: متاسفانه کارنامه دولت ها در حوزه محیط زیست و مدیریت منابع آبی شکست خورده است. شرایط منابع آبی و محیط زیست کشور روی خوش نمی بیند تا زمانی که تصمیمات در سازمان ها با سیاست زدگی و قومی گرفته می گردد.